Nadat Annette, Jos en Vincent zijn uitgezwaaid gaan de overblijvers toch weer snel in de auto om nog wat rommelmarkten te bezoeken. Deze dag in Chenerailles. Mooi weer zo aan het begin van de zondag ochtend. Maar bij thuiskomst betrekt de lucht en het gaat een beetje regenen. Er wordt spontaan door mij besloten om een rustdag in te lassen. Van al het slopen en metselen zijn we toch echt wel erg moe. De fut is er aardig uit. Dus een rust moment is niet erg. En de regen gaat steeds harder naar beneden vallen. We zijn er dus best wel content mee dat we even niks doen. ’s Avonds gaat Henk zijn caravan in en komt dan pas weer naar buiten als er een grote pan macaroni van zijn hand klaar is. We hebben lekker gegeten en de dag afgesloten met een lekker glaasje cognac en whiskey.
Het weer gaat hierna weer wat beter worden. We gaan gewoon weer verder met waar we mee bezig waren. Metselen. Het begint onder de hand wel een beetje je neus uit te komen maar het moet gewoon klaar. Gelukkig is de temperatuur niet hoog. Het is zelfs een beetje fris. Maar voor het metselen is dat geen probleem. Het schiet nu zelfs een beetje op. En halverwege de week is er een mijlpaal bereikt. De laatste steen wordt gemetseld en daarna maken we met hout de bovenkant weer een beetje dicht. Dit is dan wel tijdelijk maar het is dan wel winddicht voorlopig.De temperatuur gaat ook nu weer oplopen en de komende week zal het weer 32 graden of meer gaan worden. Gelukkig zijn we klaar met het metselen en we kunnen dan misschien nog wat in het huis gaan doen.
Eindelijk is de schuur zover gerepareerd als wij in gedachten hadden. Er moet nu alleen nog één ding gebeuren. Aan de achterkant zit ook nog een heel groot gat. Hier gaan we voorlopig ook nog niets aan doen maar de muur hangt hier behoorlijk naar buiten. We weten nu hoeveel werk het is om de boel te herstellen. We willen het omvallen van deze muur dus graag nog een aantal jaren uitstellen. We maken van de eiken balken die we hebben liggen een grote steun aan de buitenkant van de schuur. Een gat in de grond met een schuine schoor naar de muur. Ik denk dat het wel even de muur tegenhoudt.
|
Iedere avond hebben we voor onszelf weer een leuk moment als de eikelmuis weer langskomt. Het is echt een heel leuk gezicht. Hij loopt zijn vaste route door de schuur alleen niet altijd exact hetzelfde. Dat maakt het lastig. We zitten namelijk iedere avond keurig op wacht met het fototoestel maar wanneer het moment daar is heeft onze “huis” eikelmuis altijd weer iets bedacht om niet op de foto te kunnen. Hij is te snel of net weer op een andere plek. En sowieso weet je natuurlijk nooit de exacte tijd dat hij langskomt. En wanneer je aandacht weer even weg is loopt hij langs de muur of over de muur of tegen de muur op. Maar het lukt je in ieder geval nooit om een foto van onze vriend te maken. Maar we hebben wel veel lol van hem. Dan toch maar weer wat foto's van het internet.
|
Dan is nu het moment dat we er toch nog aan toe komen om wat aan het huis te gaan doen. Het heeft lang geduurd maar de schuur had toch even de prioriteit. We gaan snel van start. De ruimte van de broodoven is nu aan de beurt. Hier gaat de verdiepingsvloer uit. Dat is een beetje lastig want het rookkanaal van de broodoven staat hierop. Oppassen dus. Goed onderstempelen. Eerst gaan de oude vloerdelen eruit. Hier is ook niet meer over te lopen. Alles is oud en rot. Dus alles gaat via de kruiwagen naar de nieuwe brandplaats.
|
En dan komt de vrijdag “pizza” dag weer. Annette is vanochtend onderweg gegaan vanuit Nederland. Zij komt samen met zus Ria, Rianne en Tim richting Les Trois Taillants. Eerst was de planning dat de auto van Tim pas om half 2 zou vertrekken vanuit Maassluis maar door het snelle werken van Annette aan het bureau van de loonadministratie is nu mogelijk om wat eerder in te stappen. Uiteindelijk vertrekt de boel om 11 uur. Hierdoor proberen ze wel op tijd te zijn om nog even een pizza te eten op de camping van Iris en Alistair. Maar zou dat gaan lukken. Het lijkt er eerst niet op. Veel file bij Antwerpen en vertraging bij Gent en Lille. Maar bij Parijs gaat het weer vlot en voor ze het wisten zat de hele club lekker pizza te eten om 8 uur ’s avonds. “le patron” en “la patronnes” zijn weer samen gelukkig.
|